SCHNAUSE Carl

Urodził się 10.02.1862 r. w Berlinie, zmarł 8.05. 1937 r. w Landsbergu. Czterdziestoletni mistrz rzeźbiarski Carl Schnause przybył wraz z rodziną do Landsberga ściągnięty z Berlina przez radcę handlowego Gustawa Schroedera i otrzymał swe pierwsze zlecenie – prace przy nowobudowanej willi Schroederów.  
   
   
   
   
Schnause stał się wykonawcą z pewnością stiuków na stropach rezydencjonalnych kondygnacji oraz wystroju rzeźbiarskiego bramy wjazdowej, czy można mu przypisać także całość kamieniarskiego garnituru willi trudno jest orzec Wykonanie było o tyle ułatwione, że Schnause umieścił swe atelier na posesji znanej palarni kawy Schettlera – także przy ulicy Warszawskiej (Zechower Strasse) blisko willi. Z biegiem lat stał się on znaną w mieście postacią obdarzaną zaufaniem i autorem prac kamieniarskich, takich jak: plakieta z portretem radnego seniora Egometa Brahtza (zm. 1918) na głazie narzutowym znalezionym w parku Słowiańskim (Zanziner Wäldchen) w 1922 r., reliefu z podobizną proboszcza dr Theodora Grühlinga, w kościele katolickim przy ulicy Warszawskiej. Schnause był także autorem piaskowcowej figury zatytułowanej „Drachentöter – zabijającego smoka św. Jerzego, na jednym ze skwerów koszar Generała von Strantza (ulica Chopina, dziś klomb między Wyższą Szkołą Zawodową a Sądem Grodzkim) z ok. 1936 r. Prawdopodobnie on także wykonał postacie putt z rogami obfitości, które zdobiły wejście do nowego ratusza (Stadthaus) z 1923 roku przy ulicy Obotryckiej, które zdobią dziś park muzeum przy ulicy Warszawskiej. Jednak najbardziej znaną rzeźbą dłuta Schnausego był pomnik wystawiony 18.05.1930 r. na grobie kompozytora Carla Teikego (zm. 1922 w Landsbergu). Ta pokaźna kompozycja rzeźbiarska wykonana ze sztucznego kamienia była jedną z najpiękniejszych realizacji sztuki nagrobnej na Ewangelickim Cmentarzu Mariackim (park Kopernika). Na tym cmentarzu wykonał on jeszcze kolejne nagrobki. Większość jego dzieł jednak uległa zniszczeniu. Oprócz Landsberga prace Schnausego znalazły poklask w Monachium, Lubece, Dreźnie i Berlinie. Na wystawie sztuki w Mona­chium za portret swego ośmioletniego syna otrzymał odznaczenie. Schanuse ukochał także wysiłek sportowy, jako jeden z najaktywniejszych członków Towarzystwa Gimnastycznego był także aktywnym wędrowcem. Swemu przywiązaniu do wybranej nowej małej ojczyzny dał wyraz w „Neumarklied” – pieśni o Nowej Marchii (opublikowanej w 2005 r. przez Jörga Lüderitza w „Neumärkisches Lesebuch”). Zmarł w Landsbergu 8 maja 1937 r. i pochowany został na Cmentarzu Mariackim niemal na przeciw grobu Teikego. Jego grób nie pozostał bez odpowiedniej oprawy – kolega Kohlhoff wykonał mu wraz z klasą mistrzowską berlińskiej Akademii Sztuki nagrobek według projektu profesora Karla Fürstenberga.