“NOWA MARCHIA – PROWINCJA ZAPOMNIANA – ZIEMIA LUBUSKA – WSPÓLNE KORZENIE” – 96

Wykład Wolfganga J. Brylli: „Gorzowscy bracia trzech punktów. Przyczynki do dziejów”

Historii loży wolnomularskiej w Gorzowie poświęcona była 96. prelekcja w ramach naukowego cyklu "Nowa Marchia – prowincja zapomniana – Ziemia Lubuska – wspólne korzenie”. Wykład dla blisko 50-osobowego audytorium wygłosił w dn. 23 października 2012 roku Wolfgang J. Brylla, zielonogórski regionalista i publicysta.

Gość w oparciu o liczne archiwalne zdjęcia i dokumenty przedstawił narodziny, rozkwit i schyłek działalności gorzowskiej masonerii. Organizacja „Sankt Johannes zum Schwarzen Adler” („Święty Jan od Czarnego Orła”) powołana do życia w okresie wojen napoleońskich oficjalnej rejestracji doczekała się 26 marca 1810 roku. Ojcami założycielami loży byli przedstawiciele cechów handlowych, miejskich i lekarskich: Ferdynand Joseph Hauschteck, Friedrich Kuhlmey, Johann Samuel Lange oraz Carl Friedrich Riesenbeck.

Spotkania loży odbywały się w budynku przy Küstrinerstraße 1 (obecnej posesji przy ul. Sikorskiego 21), poddawanej wielokrotnej architektonicznej modernizacji w zależności od zastanej sytuacji personalnej i materialnej. W siedzibie na przestrzeni lat prowadzono działalność gospodarczą (sklepy, restauracje, wynajem pomieszczeń na cele mieszkaniowe) oraz statutową. Kandydaci przechodzili trzy stopnie wtajemniczenia (uczeń – czeladnik – mistrz). Najwyższy, IV stopień, a tym samym awans do elitarnej loży tzw. „towarzyszącej” („Friedrichs Ehre” – „Honor Fryderyka”) otrzymywali nieliczni, najbardziej zasłużeni członkowie. W szczytowym okresie (pocz. XX wieku) loża liczyła 99 osób. W latach 1810-1935 (do rozwiązania przez nazistów) na jej czele stało 12 mistrzów, w tym m.in. uznani gorzowscy burmistrzowie Johann Ludwig Bothe i Wilhelm Lehmann.

Ponad godzinne wystąpienie zamknęła dyskusja, w której zarówno prelegent jak i słuchacze wzajemnie dzielili się własnymi przemyśleniami i spostrzeżeniami.