Międzyrzecz

Międzyrzecz / [oprac. Aleksander Migdal ; tł.: na jęz. niem. Róża Wawrzyniak, na jęz. ang. Karolina Wojczal ; Urząd Miejski w Międzyrzeczu]. – Międzyrzecz : SPF Piotr Wysocki, 2012. – 48, [2] s. : il. kolor. ; 22 cm.

Fragment publikacji:

Od 1936 roku Niemcy podjęli w okolicach Międzyrzecza budowę pasa fortyfikacji zwanego Frontem Ufortyfikowanym Łuku Odry-Warty. Część tej fortyfikacji, zwana dzisiaj Międzyrzeckim Rejonem Umocnionym, z końcem 1937 roku zyskała już znaczny potencjał obronny i dzięki sprawnie prowadzonym pracom budowlanym szybko zyskiwała na znaczeniu.
Sytuacja uległa jednak zmianie w 1938 roku, kiedy to Hitler wstrzymał prace w MRU. Wznowiono je dopiero po klęskach Niemców na froncie wschodnim w 1944 roku.
W 1945 roku umocnienia MRU nie odegrały jednak większej roli. Nie obsadzone na czas przez niemiecką załogę nadzwyczaj szybko uległy wojskom l Frontu Białoruskiego. Po zakończeniu działań wojennych MRU obsadziły wojska radzieckie. Zaczęło się wywożenie zdemontowanych urządzeń, a także zrabowanych przez Niemców dzieł sztuki, gromadzonych tu od 1943 roku.
Wojsko Polskie przejęło umocnienia po 1953 roku i dopiero wtedy wstrzymano szabrownictwo. W 1957 roku wojsko przestało interesować się MRU i wycofało stąd żołnierzy.
Przez kolejne dziesięciolecia MRU ulegał systematycznej dewastacji. Dopiero w 1991 roku podziemia zamknięto, a obiekt zagospodarowano na potrzeby turystyki. Dzisiaj można zwiedzać MRU z przewodnikiem w wyznaczonej do tego celu części.
Po II wojnie światowej Międzyrzecz wraca do Polski.