Piotrowska Dominika: Küstrin = Kostrzyn

Piotrowska Dominika: Küstrin = Kostrzyn / [Hrsg. von Sibylle Badstübner-Gröger und Markus Jager ; Übers. (deutsch-polnisch) Dominika Piotrowska unter Mitwirkung von Agnieszka Lindenhayn-Fiedorowicz]. – Berlin : Deutsche Gesellschaft, 2012. – 24, XII s. : il. ; 22×25 cm.

Fragment publikacji:

HISTORIA ZAMKU PO XVI W.
Po śmierci margrabiego Jana (1571 r.) zamek i miasto Kostrzyn traciły stopniowo swoje wcześniejsze znaczenie, gdyż tereny Nowej Marchii przyłączone zostały ponownie do Elektoratu Brandenburgii. Zamek stanowił jedną z kilku siedzib elektorskich na terenie Brandenburgii. W kolejnych latach nastąpiły przebudowy, które wynikały ze zniszczeń spowodowanych działaniami wojennymi, jednak układ zamku nie zmienił się, wprowadzono jedynie nowe detale i elementy. Jak już wcześniej wspomniano, zamek w 1600 r. powiększył się o nowe skrzydło, podwyższono także wieżę południową. W 1613 r. elektor Johann Sigismund zlecił urządzenie na zamku kaplicy dla kościoła reformowanego.
Do upadku miasta przyczyniła się wojna 30-letnia i od tego czasu tylko Berlin funkcjonował jako siedziba władcy W tym czasie zniszczeniu uległy pomieszczenia zamkowe. Dopiero pod rządami wielkiego elektora Fryderyka Wilhelma (1620-1688) i jego syna Fryderyka III (król Fryderyk l Pruski) kostrzyński zamek został odbudowany Główną wieżę podwyższono o kolejne piętro i zwieńczono kopułą z latarnią.
Jedna z rycin Meriana ukazuje stan zamku około 1652 r. Na jej podstawie można stwierdzić, że po wojnie 30-letniej zamek został odbudowany dość szybko. Uwagę zwraca wieża południowa, która miała wówczas wieloboczny kształt i otrzymała nowe zwieńczenie w postaci wysokiego, szpiczastego hełmu z latarnią.
W 1690 r. zespół Holendrów pracujący pod kierownictwem Cornelisa van Ryckwaert przeprowadził renowację zamku. Wieża główna otrzymała wówczas nowoczesna formę w postaci hełmu cebulastego z latarnią. Jeszcze pod koniec XVII w. zamek musiał robić duże wrażenie, tak jak to wyraża opis z 1689 r.: „W środku ma [miasto Kostrzyn] piękny duży rynek, a pośród wytwornych budynków [znajduje się] piękny zamek książęcy, który osobliwie otoczony jest szerokimi fosami, a w środku ma czworokątny dziedziniec i wspaniałe komnaty, w szczególności salę główna". Zamek razem z kościołem parafialnym został przedstawiony również w modlitewniku z 1692 r. (…)