BILIŃSKA Zofia

 Urodziła się 12.06.1942 r. w Iwacewiczach na Polesiu. Ukończyła Liceum Plastyczne oraz studia w PWSSP w Poznaniu, na Wydziale Grafiki, Malarstwa i Rzeźby w pracowni Jacka Pugeta. Dyplom z rzeźby w 1968 r. u Magdaleny Więcek-Wnuk. Od 1976 r. mieszka w Gorzowie Wlkp.  
   
   
   
   
   
Uprawia rzeźbę monumentalną, ale szczególnie lubi małe formy rzeźbiarskie oraz płaskorzeźby i medale wykonywane głównie w brązie i kamieniu. Pracuje również w drewnie i ceramice. Członek Związku Rzeźbiarzy Polskich. W 1997 r. otrzymała nagrodę wojewody gorzowskiego oraz nagrodę prezydenta miasta Gorzowa za osiągnięcia artystyczne, realizacje rzeźbiarskie i pracę na rzecz upowszechniania kultury.  
Wystawy indywidualne:  
1991 – Gorzów Wlkp., Mała Galria;  
Seelow (Niemcy):  
1992 – Bremen (Niemcy);  
Eberswalde-Finow (Niemcy);  
1993 – Hasselt (Belgia);  
1994 – Gorzów Wlkp. – Mała Galeria, Centrum Promocji „Stilonu”;  
Recz – Biblioteka Miejska;  
Norymberga (Niemcy);  
1995 – Gorzów Wlkp. – Galeria Krąg;  
Włocławek – Galeria Sztuki Współczesnej;  
Bydgoszcz – Biuro Wystaw Artystycznych;  
Le Creusot (Francja);  
1996 – Le Mure (Francja);  
1998 – Szczecin, Bank Pomorski;  
2000 – Gorzów Wlkp. – Biuro Wystaw Artystycznych;  
2000 – Poznań – Galeria Sztuki Współczesnej „Profil”;  
2001 – Sulechów – Galeria Sztuki „24”;  
Gorzów Wlkp. – Galeria „Krąg” w Filii Książki Mówionej WiMBP;  
2002 – Szczecin – Wystawa rzeźby w BWA na Zamku Książąt Pomorskich;  
2003 – Zielona Góra – Galeria „Pro Arte”;  
2005 – Barlinek – Muzeum Regionalne;  
2006 – Gorzów Wlkp. – Galeria Uniwersytetu Trzeciego Wieku.  
Wystawy zbiorowe:  
Brała udział w co najmniej 50 wystawach zbiorowych. Wykaz w katalogu wydanym z okazji jubileuszowej wystawy na 30-lecie pracy twórczej w gorzowskim BWA w 2000 r. Poniżej tylko wystawy od 2000 r.  
2000 – Szczecin – Ogólnopolska Wystawa „Ekologium”, nagroda;  
Krzeszyce – Wystawa poplenerowa, udział w plenerze;  
2001 – Warszawa – „Medalierstwo polskie lat 90.” – wystawa ogólnopolska;  
2002 – Gorzów Wlkp. – Biennale Sztuki Sakralnej, „Salon Jesienny” – medal;  
2003 – Malmo (Szwecja) – wystawa „Impresje szczecińskie”;  
Sztuka Polska – wystawa w Holbhek i na Bornholmie (Dania);  
2004 – Gorzów Wlkp. – „Salon Jesienny”;  
Neuzelle (Niemcy) – Plener i wystawa poplenerowa;  
Szczecin – Plener i wystawa poplenerowa „Przyroda – Nadzieja”;  
2005 – Barlinek – Plener i wystawa poplenerowa „Piękno ukryte”;  
2006 – Bolesławiec – 42. Międzynarodowy Plener Ceramiczno-Rzeźbiarski, wystawy prac w Bolesławcu, Wrocławiu, Zgorzelcu, Lipsku (Niemcy) i Czeskiej Lipie (Czechy).  
Realizacje:  
Gorzów Wlkp.:  
– Pomnik Ofiar Stalinizmu – cmentarz komunalny; Pomnik Więźniarek Ravensbrück – cmentarz przy ul. Warszawskiej;  
– Rekonstrukcja figur z Fontanny Pauckscha na Starym Rynku;  
– Rzeźba czarownicy na Studni Czarownic przy ul. Wełniany Rynek;  
– Rzeźby plenerowe: „Ptaki” – ul. Warszawska, „Panny wodne” na Kłodawce obok ul. Sikorskiego, „Macierzyństwo” – przy ul. Walczaka;  
– Płaskorzeźba na ścianie amfiteatru;  
– Pomnik Papuszy w Parku Wiosny Ludów obok WiMBP;  
– Tablice pamiątkowe: medalion Egometa Brahtza przy ul. Kosynierów Gdyńskich, tablica Ireny Dowgielewicz przy ul. Dąbrowskiego, tablica gen. Władysława Sikorskiego – ul. Sikorskiego 1-3 (budynek Urzędu Miasta), płaskorzeźba Papuszy, ul. Sikorskiego 107 (budynek Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej), tablica Floriana Kroenke – ul. Sikorskiego 21;  
– W Choszcznie kompozycja rzeźbiarska do fontanny na Placu Miejskim;  
– W Reczu pomnik Powrotu Ziem Zachodnich, kompozycja rzeźbiarska do fontanny w parku miejskim oraz płaskorzeźby-medaliony na budynku Biblioteki Miejskiej;  
– W Gliśnie pomnik żołnierza-osadnika;  
– W Sulęcinie figury do Fontanny Dobrosąsiedztwa na rynku oraz rzeźba plenerowa „Gęsiarka”;  
– W Słubicach płaskorzeźby na budynku Biblioteki Miejskiej;  
– W Międzychodzie płaskorzeźby na budynku poczty;  
– W Ośno Lubuskim płaskorzeźby ścienne w sali ślubów oraz w kawiarni.  
W Gorzowie dostępna jest galeria autorska Zofii Bilińskiej przy ul. Sikorskiego 15.  
W katalogu wydanym z okazji wystawy w gorzowskim BWA w 2000 r. Zofia Bilińska poetycko scharakteryzowała swoją sztukę: Moja sztuka to dzieciństwo pachnące łąką w złocieniach kaczeńców. I tęczowe roje motyli, i ziemia czarna, lepka od potu. To ręce ojca spękane i twarde, twarze mijane w pośpiechu, serca gorące i zimne, zatracenia i powroty.  
W tym samym katalogu Andrzej Haegenbarth napisał: Ekspresja, wyciszenie, wyczucie bryły, piękno formy – takie skojarzenia przychodzą mi na myśl, gdy wspomnę twórczość Zofii Bilińskiej. Za najbardziej wartościowe w jej dorobku uważam kompozycje kameralne wykonane w szlachetnych materiałach. (…) Bilińska panuje nad strukturą tworzywa i znakomicie potrafi wyważyć relacje między formą a przekazem, który niesie. Ów wyważony sposób podejścia do tworzenia, pewna klasyczność obrazowania i harmonijność kompozycji, która jest domeną mistrzów, sytuuje jej sztukę w nurcie apolińskim. I tylko w niektó­rych przypadkach wdziera się weń nurt dionizyjski, wzmacniając ekspresję prac. (…) Posiada dary dane tylko nielicznym: potrafi bowiem nie tylko wychwycić nastrój ubiegłowiecznych, realistycznych rzeźb, ale i tchnąć życie w posągi z brązu.