ECKERT Rudolf

Nieznane są bliższe dane biograficzne. Ok. 1885 r. R. Eckert został redaktorem naczelnym dziennika „Neumärkische Zeitung”, należącego do oficyny R. Schneider & Sohn w Landsbergu. W 1890 r. wystąpił w grupie założycielskiej Towarzystwa Historii Nowej Marchii, a od 1891 r. odnajdujemy red. nacz. Eckerta jako sekretarza pośród zarządu prowizorycznego tegoż towarzystwa obok naburmistrza Landsberga Meydama, burmistrza Kostrzyna Detlefsena, profesora landsberskiego gimnazjum dr Hartmanna i sędziego Curtiusa z Berlina. Wybór na sekretarza ukonstytuowanego zarządu zbiegł się z licznymi publikacjami pióra Eckerta, od opracowań na łamach pisma towarzystwa (np. o stosunkach monetarnych Nowej Marchii, edycji landsberskiej Kroniki Pisarzy Miejskich) po dwa własnego nakładu wydawnictwa książkowe. Świadczy to o przygotowaniu merytorycznym i dużym zapale. Trudno ustalić, czy także o dłuższym zamieszkiwaniu w mieście lub regionie, czy też może o studiach kierunkowych. Rudolf Eckert miał także w Landsbergu epizody dramatopisarskie (np. „Studio oben auf!”, z muzyką Wilhelma Rudnicka), publikując je w oficynie Volger & Klein i być może wystawiając w mieście, w którymś z lokali.  
Już w kwietniu 1893 r. opuścił grono Towarzystwa Historycznego Nowej Marchii, żegnany za wielkie zasługi i choć dość chłodno, to z życzeniami powodzenia w zadaniach w nowym miejscu. Już publikując Kronikę Pisarzy Miejskich (1893), do nazwiska autora dopisano Berlin. Jednak ta edycja, jak i historia miasta do połowy XV w. (1890) oraz opowieść o XVI-wiecznych procesach czarownic w Landsbergu (I wyd. 1891, II wyd. 1924), pochodzące spod jego pióra, są wiecznym pomnikiem jego pracy dla Gorzowa i regionu.