Ekspozycja prac Zygmunta Jakubiszyna

W dniach od 17 sierpnia do 8 września  2018 r., w holu biblioteki,  można było oglądać ekspozycję prac Zygmunta Jakubiszyna (rzeźba, płaskorzeźba) i wybrane przedmioty z kolekcji Karola Utraty (przypinki, medale, odznaczenia, naszywki, statuetki, figurki) związane z kulturą łowiecką. Ogółem zaprezentowano ok. 1000 przedmiotów będących częścią kolekcji. Wernisaż wystawy odbył się 17.08.2018 r. o godz. 16.00.

Relację z wernisażu wystawy przygotowała TVP Gorzów Wielkopolski:

https://gorzow.tvp.pl/38554800/kultura-lowiecka-w-bibliotece-rzezby-medale-i-odznaczenia

Zygmunt Jakubiszyn, to członek Klubu Kolekcjonera i Kultury Łowieckiej im. Włodzimierza Korsaka, mieszkaniec niewielkiej miejscowości w województwie zachodniopomorskim. Będąc na emeryturze odkrył w sobie talent  i pasję do tworzenia rzeźb. Poprzez swoją twórczość propaguje głównie piękno ojczystej przyrody, obyczaje, tradycje i historię.

Karol Utrata, to członek Klubu Kolekcjonera i Kultury Łowieckiej im. Włodzimierza Korsaka. Mieszkaniec małej miejscowości położonej w województwie zachodniopomorskim. Związany             z Kołem Łowiecki Sokół działającym w Świdwinie. Już jako dziecko brał udział w nagonkach na zające, kuropatwy i bażanty, tam zobaczył w myśliwskich kapeluszach czechosłowackie przypinki       i tak zaczęła się jego fascynacja kulturą łowiecką. Najpierw przypinkami zapełnił swój kapelusz, później małą, a następnie większą gablotę na ścianę oraz segregatory. Obecnie posiada dużą kolekcję, którą wystawia na licznych imprezach organizowanych przez Koło Łowieckie. Kolekcja jest poukładana tematycznie. Są to przypinki, medale, odznaczenia, naszywki, statuetki, figurki, często        z motywem przyrody. Do powstania kolekcji przyczyniło się wielu darczyńców, którym kolekcjoner jest ogromnie wdzięczny.

Kultura łowiecka, to całokształt materialnych i duchowych osiągnięć łowiectwa na przestrzeni wieków. W jej zakres wchodzi m.in. literatura myśliwska, malarstwo, rzeźba, muzyka, język łowiecki, tradycje, zwyczaje. Łowiectwo, od wieków jest obecne na ziemiach polskich i w kulturze polskiej. Uznaniem cieszą się rozliczne przejawy kultury niematerialnej: pojęcia, wątki, wyobrażenia, przesądy, obrzędy i praktyki przekazywane z pokolenia na pokolenie, które przetrwały do dziś  w wierzeniach, mitologiach, kultach, baśniach, czy folklorze. Spośród licznych świadectw żywotności tradycji łowieckiej w kulturze polskiej jej przejaw stanowią też przysłowia i zwroty m.in.: gdzie orzeł mówi niech wrony zamilczą; za orłem latając wielokroć się i sroka pożywi; siedzi na stołku, jak sowa na kołku; dzięciołowi swój nos nie wadzi; a do potocznej mowy wkradło się przysłowie: nie wywołuj wilka z lasu; śpi, jak suseł; czy zwinny jak sarna. Przez ścisłą łączność z naturą i przyrodą, łowiectwo jest bodźcem dla twórczości polskich pisarzy, poetów, artystów-malarzy, rzeźbiarzy, czy muzyków, jest źródłem inspiracji wielu dokonań artystycznych.

         Źródło (ze zbiorów biblioteki):

• Wł. Dynak, Łowy, Łowcy i zwierzyna w przysłowiach polskich, TPPW, Wrocław 1993
• Internetowy Słownik Łowiecki, slowniklowiecki.pl
• Sarnowska, J. Fabiański, Łowiectwo na ziemiach polskich, Ossolineum, Wrocław 1976
• Wł. Dynak, Łowiectwo w kulturze polskiej, WUW, Wrocław 2012