Klimatycznie o Gorzowie
Klimaty bywają zmienne – towarzyskie, polityczne, związane z pogodą. Tym razem skupmy się na tym ...
Jachimowicz Roman: Dębno : tryptyk barw miasta / [tł. Marcin Krzysiak]. – Szczecin : PPH Zapol Dmochowski, Sobczyk ; Dębno : na zlec. Gminy Dębno, [2013]. – 96 s. : (w tym kolor.) ; 22 cm.
Fragment publikacji:
Ratusz
Jakże tęsknie spoglądamy na dawne fotografie Dębna, na których widnieje, wzniesiony w 1570 roku, ratusz miejski. W jego murach, w otoczeniu starych portretów dawnych rajców, ojców Dębna i honorowych obywateli, odbywały się posiedzenia rad miasta i pracowali następujący po sobie burmistrzowie. Tu uchwalano lokalne prawo oraz podatki, a najważniejsze dokumenty zapisywano inkaustem i opieczętowywano łąkową pieczęcią lwa brunszwickiego.
Dostojni goście byli zapraszani w progi tego urokliwego budynku, w którego sklepionych piwnicach niegdyś przechowywano wyborne wino. Z jego balkonu w czasie uroczystości miejskich wygłaszano wzniosłe oracje. Ratusz kilkakrotnie tracił wieżę, doszczętnie spłonął, przebudowywano jego fasadę. Czasami porastał go bluszcz. Dźwięk, cudem ocalonego dzwonu zegarowego, wtórował sąsiadowi z pobliskiego kościoła i przez wiele lat wyznaczał rytm pracy i wypoczynku lokalnej społeczności. Ogień Armii Czerwonej, w mroźnym miesiącu lutym 1945 roku, okazał się dla ratusza bezlitosny, położył kres jego wielowiekowej egzystencji.
Świadectwem dawnej świetności budowli są nie tylko odkryte i zabezpieczone w ostatnich latach fundamenty, ale również kartusz herbowy przeniesiony ze szczytu spalonego ratusza i umieszczony w wieży obecnej biblioteki.