KOWALSKI Bolesław

Urodził się 14.09.1941 r. w Żytomierzu. Zmarł 11.04. 2001 r. Pochowany został w Zaułku Zasłużonych. Ma swoją tablicę pamiątkową na Starym Rynku.  
Ukończył Liceum Plastyczne w Szczecinie i Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Dyplom z malarstwa w pracowni Krystyny Łady-Studnickiej. W Gorzowie mieszkał od 1969 r. do śmierci. Wypowiadał się przede wszystkim w olejnym malarstwie sztalugowym i w grafice. Był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków.  
   
Ważniejsze wystawy:  
1968 – Wystawa podyplomowa w Opolu;  
1969, 1970 – Wystawy w klubie MPiK w Gorzowie;  
1971 – Wystawy w Dębnie Lubuskim i w Teatrze im. J. Osterwy;  
1972 – Wystawa autorska w Zielonej Górze;  
1976 – Wystawa indywidualna w Dreźnia, udział w zbiorowych wystawach we Frankfurcie n. O. i w Prisztinie w Jugosławii;  
1978 – Wystawa indywidualna w Gorzowie Wlkp.;  
1979 – Wystawa indywidualna we Frankfurcie n. O.;  
1983 – Wystawa indywidualna w Gorzowie Wlkp.;  
1984 – Wystawa indywidualna w Krakowie;  
1985 – Wystawa indywidualna we Wrocławiu;  
1999 – Równoczesne wystawy z okazji 30-lecia pracy twórczej w pięciu gorzowskich galeriach: Mała Galeria, Galeria Relax, Galeria Ars, Lamus, Jazz Club „Pod Filarami”;  
2002 – wystawa w pierwszą rocznicę śmierci KMT Lamus.  
Ponadto udział w:  
– Konfrontacjach Gorzowskich (od 1973 r.),  
– Salonach Jesiennych – przeglądach plastycznych członków Oddziału Lubuskiego ZPAP (na przemian w Gorzowie i w Zielonej Górze),  
– Przeglądach Plastyki Gorzowskiej,  
– Biennale Sztuki Sakralnej,  
– Wystawach zbiorowych środowiska gorzowskiego we Frankfurcie n. O. i w Woroneżu (Rosja),  
– Wystawach poplenerowych m. in. w Kostrzynie n. O. i we Włocławku.  
W 1976 r. jego pracę „Ukrzyżowanie” zakupiło Muzeum Sztuki Współczesnej w Watykanie.  
Wydał teki grafik o Gorzowie, Dębnie, Lwowie i Wilnie. Był doskonałym portrecistą. Na olejnych obrazach sportretował m.in. Waldemara Kućkę, Jana Korcza, Andrzeja Gordona, Wojciecha Makowieckiego, a także swoje dzieci Monikę i Grzegorza oraz żonę Halinę. Jest autorem scrafitto na budynku przy ul. Obotryckiej 12a w Gorzowie.  
Był barwną postacią w życiu kulturalnym miasta. Z Andrzejem Gordonem i Wiesławem Strebejką, którzy zamieszkali w Gorzowie w tym samym czasie, tworzyli zalążek artystycznego środowiska. Najczęściej w czarnym berecie, a zawsze w za dużym swetrze i z wielkim wilczurem przy nodze, spacerował ulicami Gorzowa, łatwo nawiązując kontakty ze wszystkimi, którzy widzieli w nim artystę-malarza.  
O malarstwie Bolesława Kowalskiego Wojciech Makowiecki pisał we wstępie do jednego z katalogów do wystawy:  
Jego akty czy martwe natury są wyrafinowanym studium kolorystycznej gamy, sprowadzonej do poematu na temat brązów, zieleni i szarości. Jednocześnie każde płótno nasycone jest poetyką nostalgii, pełne psychologicznych treści. Ciała kobiet czy przedmioty martwych natur występują jako bezimienni bohaterowie świata owładniętego wibracją przemijania i trwałością losu. w którym każdy człowiek i każdy przedmiot jest uwięziony, (…) Jest to malarstwo, które swoją siłę czerpie z samego malarstwa, z wyobraźni i przeżyć twórcy. Ten intymny stosunek do twórczości odnajdu­jemy w cyklu portretów pełnych atmosfery ciepła i lirycznej zadumy nad losem.