Łabęcki Wiesław: Wielotów i Witaszkowo : przyczynek do historii

Łabęcki Wiesław: Wielotów i Witaszkowo : przyczynek do historii / Wiesław Dominik Łabęcki. – Gubin : Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2013. – 159 s. : il. ; 25 cm.

Fragment publikacji:

Działalność społeczno-polityczna
Rolnictwo
Koło Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, liczące tylko 5 członków, powstało w 1953 roku. Prezesem wybrano Franciszka Niedzielskiego, a członkami byli "m.in. Stanisław Jaszewski, Czesław Borkowski, Józef Jasiński".
Kółko rolnicze było już w 1962, "w 1980 prezesem Waldemar Skokowski. Także w tym roku przeprowadzona była klasyfikacja gruntów, w której uczestniczyli przedstawiciele wsi Michał Skokowski, Piotr Jaszewski, Telesfor Kobierski. W 1967 r. dokonano regulacji i wymiany gruntów będących w dyspozycji PFZ oraz przekazania ich PGR w Luboszycach".
Prezesem kółka rolniczego w Wielotowie był pan Olaszek. Kółkiem "rządzili" Eugeniusz Pecyna, Stanisław Skowronek, Bonifacy Pychowski. Młodszym czytelnikom wyjaśnię, co to był ZSL, czyli Zjednoczone Stronnictwo Ludowe. To była chłopska partia polityczna w Polsce, powstała 27 listopada 1949 z połączenia prokomunistycznego "lubelskiego" Stronnictwa Ludowego z resztkami rozbitego przez komunistów Polskiego Stronnictwa Ludowego "mikołajczykowskiego". ZSL realizowało politykę Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej wobec wsi; była to partia satelicka PZPR. Rola ZSL częściowo zmieniła się po "odwilży październikowej" 1956 roku. Mimo przyjęcia deklaracji regulującej zasady współpracy PZPR i ZSL w styczniu 1957, główne decyzje dotyczące polityki rolnej kraju podejmowały władze PZPR.
Kółko rolnicze – dobrowolne społeczno-gospodarcze organizacje rolników, działające w celu zwiększenia i doskonalenia produkcji rolnej. Część z nich tworzyła Spółdzielnie Kółek Rolniczych (SKR), gospodarując gruntami lub oferując usługi w zakresie mechanizacji rolnictwa. Pierwsze kółka rolnicze na terenach polskich powstały w roku 1862 w Piasecznie koło Gniewa i w 1866 w Dolsku koło Śremu. Rozwinęły się w okresie międzywojennym. W Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (oficjalna nazwa państwa polskiego w latach 1952-1989) traktowane przez władze jako narzędzie socjalistycznej przebudowy wsi, kolektywizacji i realizacji zasad demokracji socjalistycznej na wsi. Po 1944 r. przejęte przez Związek Samopomocy Chłopskiej, po 1956 r. odrodziły się, od 1959 zostały przymusowo zrzeszone w Centralnym Związku Kółek Rolniczych, obecnie w Krajowym Związku Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych. Część z nich tworzy spółdzielnie kółek rolniczych (SKR), gospodarując gruntami lub oferując usługi w zakresie mechanizacji rolnictwa.