LISOWSKA-GAŁŁA Teresa

Urodziła się 21.01.1952 r. w Sławnie. Od 1970 r. na scenie. Przed osiedleniem się w Gorzowie występowała w teatrach: Zielonej Góry, Rzeszowa, Opola, Cieszyna Polskiego, Kalisza, Wałbrzycha. W 1975 r. zdała egzaminy aktorskie, a podczas pracy w Wałbrzychu uzyskała uprawnienia instruktora teatralnego. Tam prowadziła zespoły amatorskie i reżyserowała pierwsze małe formy teatralne. W Teatrze im. J. Osterwy w Gorzowie pracuje od 1979 r.  
   
   
Do najwyżej cenionych jej ról w gorzowskim teatrze należy Ania z Zielonego Wzgórza (nagroda za rolę sezonu w plebiscycie czytelników „Ziemi Gorzowskiej”), Ubica w „Królu Ubu” (nagroda Towarzystwa Przyjaciół Teatru), Rebeka Nurs w „Czarownicach z Salem”, Podstolina w „Zemście”, Tytania w „Śnie nocy letniej” i wiele, wiele innych.  
Bezpośrednio po podjęciu pracy w Gorzowie, równolegle z występami na scenie, Teresa Lisowska zaczęła przygotowywanie z aktorami małych form scenicznych, przede wszystkim bajek lub scenicznych składanek, granych potem w przedszkolach, szkołach, klubach, świetlicach itp. Tak powstały przedstawienia:  
1990 – „Tańcowały dwa Michały”;  
1992 – „Oj, lenie, lenie”;  
1993 – „Szewczyk Dratewka”  
1994 – „Biały król”;  
1996 – „Kolędować Małemu” – kolędy i pastorałki, przedstawienie grane na Małej Scenie Teatru Osterwy;  
2001 – „Inspektor Psina” Pierre’a Gripariego, przedstawienie grane na dużej scenie.  
W 1993 r. Teresa Lisowska-Gałła rozpoczęła pracę z młodzieżą w Studiu Teatralnym dla Dzieci i Młodzieży działającym przy Teatrze im. Juliusza Osterwy. Z udziałem młodzieży i aktorów w 1995 r. przygotowała przedstawienie „Odlotu” wg Christiany J. włączone do repertuaru teatru.  
Kolejne przedstawienia przygotowała wyłącznie z udziałem dzieci i młodzieży, a prezentowane były na dużej scenie teatru:  
1996 – „Król Maciuś Pierwszy” Janusza Korczaka,  
1997 – „O krasnoludkach i sierotce Marysi” Marii Konopnickiej,  
1998 – „Dziewczyna z zapałkami w krainie baśni” Tadeusza Kwaśniewskiego,  
1999 – „Kot w butach” wg Jana Brzechwy, Hanny Januszewskiej i Charlesa Perraulta,  
2000 – „Śpiąca królewna” wg Charlesa Perraulta,  
2001 – „Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków” Marii Krüger,  
2003 – „Kopciuszek” Ludwika Świeżawskiego.  
Teresa Lisowska-Gałła była inicjatorką i reżyserowała przedstawienia, w których obok słuchaczy Studia Teatralnego występowali aktorzy Teatru im. Osterwy, zazwyczaj w rolach drugoplanowych, co uznano za eksperyment oryginalny artystycznie i bardzo korzystny z pedagogicznego punktu widzenia. W tej konwencji przygotowała:  
1999 – „Kłamczucha” wg Małgorzaty Musierowicz,  
2000 – „Ten obcy” wg Ireny Jurgielewiczowej,  
2001 – „Za minutę pierwsza miłość” wg Hanny Ożogowskiej,  
2006 – „Przygody Tomka Sawyera” wg Marka Twain’a.  
Teresa Lisowska-Gałła do wszystkich wymienionych przedstawień opracowała adaptację sztuk lub powieści, w niektórych także była autorką koncepcji scenograficznej.  
Ponadto w ramach warsztatów pedagogicznych organizowanych przez Wojewódzki Ośrodek Metodyczny dla nauczycieli w 2000 r. przygotowała z uczestnikami kursu przedstawienie pt. „Bunt na scenie”, prezentowane także na dużej scenie Teatru im. Osterwy.  
Za pracę pedagogiczną z młodzieżą, za wieloletnie kształcenie przez sztukę, Teresa Lisowska-Gałła otrzymała medal Komisji Edukacji Narodowej. Wyrazem uznania dla jej pracy, także z młodzieżą, było przyznanie jej w 1999 r. pierwszego „Pierścienia Melpomeny” – nagrody w plebiscycie widzów i czytelników lokalnej prasy. Jest cenionym pedagogiem kształcącym młodzież przez sztukę, a sama realizuje się przede wszystkim w twórczej pracy reżysera teatralnego.