Słowiańskie siedlisko
19 grudnia 2024 r., w Ośrodku Integracji i Aktywności, podczas Dyskusyjnego Klubu Książki, dyskutowano o ...
28 listopada miało miejsce kolejne spotkanie członków Dyskusyjnego Klubu Książki przy Filii nr 10. Uczestnicy spotkania omawiali najnowszą powieść Romy Ligockiej – Droga Romo, która jest kontynuacją Dobrego dziecka. Tak jak poprzednia powieść, została ona oparta na motywach autobiograficznych, choć autorka zaprzecza, by była ona autobiografią. Akcja tej historii rozgrywa się w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku, głównie w Krakowie, ale nie tylko. Matka Romy wyjeżdża do Wiednia, a dziewczyna zostaje pozostawiona sama sobie. Uczy się życia na własnych błędach, bez niczyjej opieki i troski, poprzez trudne relacje i doświadczenia zdobywa wiedzę o ludziach, świecie, o samej sobie. Matka śle do córki listy z Wiednia, usiłuje kontrolować jej życie i wierzyć, iż córka będzie postępować słusznie. Rozczarowania oraz listy matki z Wiednia nie poprawiają napiętych stosunków między nimi. Roma w dalszym ciągu wydaje się samej sobie niewystarczająco dobra, nie była dobrym dzieckiem, a teraz nie jest dobrą dorosłą córką. I ubolewa nad tym.
Razem z młodziutką Romą obserwujemy świat, którego już nie ma: początki Piwnicy pod Baranami, festiwal młodzieży, życie powojennej krakowskiej bohemy. Poznajemy miejsca i ludzi, z którymi spotyka się młoda Roma, przyjaźni się z artystami (m.in. z Piotrem Skrzyneckim).Droga Romo to dialog dojrzałej kobiety z sobą – dawną Romą.Ligocka chciałaby cofnąć czas, wiele zmienić w swojej przeszłości, jednak nic nie da się już zrobić. Dlatego autorka decyduje się na inną drogę – podejmuje próbę zrozumienia i akceptacji samej siebie sprzed wielu lat.
Nie jest to lektura lekka, łatwa i przyjemna. Jest to wspaniała proza, pokazująca prawdziwe życie, ubrana w ogromne, trudne do wyobrażenia emocje, poruszająca nas do głębi. Na pewno warta przeczytania.
M. Kurzawa