Słowiańskie siedlisko
19 grudnia 2024 r., w Ośrodku Integracji i Aktywności, podczas Dyskusyjnego Klubu Książki, dyskutowano o ...
17 kwietnia podczas spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki rozmawialiśmy o książce Jolanty Wachowicz-Makowskiej „Czas nadziei”.
Główną bohaterką powieści jest lekarka Stanisława Drzewiecka. Kobieta poświęciła swe życie opiece nad chorą matką i pracy zawodowej. Po śmierci matki uświadomiła sobie, że zaprzepaściła szanse na własną, szczęśliwa rodzinę. Dlatego całe swoje serce oddawała chorym dzieciom. Gdy dowiedziała się, że sama jest ciężko chora, postanowiła spełnić swoje największe marzenie – wyjechać do Włoch. Zbieg okoliczności sprawił, że uratowała życie małego chłopca. To wydarzenie stało się początkiem jej nowego życia. Dzięki ogromnej sile i wsparciu innych ludzi założyła we Francji hospicjum dla dzieci z Polski. Jej codzienność zyskała inny wymiar, a na drodze pojawiła się prawdziwa miłość.
Jedna z klubowiczek uznała, że jest to najmądrzejsza i najbardziej życiowa książka, jaką do tej pory omawialiśmy na spotkaniach. Czytelnicy orzekli, że opisane w książce cuda także zdarzają się w prawdziwym życiu. Siła umysłu i wola życia często pozwalają człowiekowi wyjść z ciężkiej choroby. Historia bohaterki pokazała, że jeśli się jest dobrym dla innych ludzi, to dobro powraca. Klubowicze przyrównali losy pani Stanisławy do bajki o Kopciuszku. Przesłanie książki pięknie zawarte zostało w zdaniu „Życia nie powinno mierzyć się w latach, lecz w chwilach szczęścia”.