Ordonka – córka kolejarza w blasku sławy

Spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki w Filii nr 3 12 kwietnia 2024 r. na temat książki Katarzyny Drogi „Hanka. Pierwsza powieść o Ordonównie” było jednocześnie sentymentalne i pouczające. Rozpoczęliśmy od zgłębienia wiedzy o życiu i karierze artystycznej Hanki Ordonówny, zaczynając od dzieciństwa spędzonego w Warszawie. Była córką kolejarza Władysława Pietruszyńskiego i Heleny z d. Bieńkowskiej, a jej życie artystyczne zaczęło się od uczęszczania do szkoły baletowej przy Teatrze Wielkim.

W wieku 16 lat zadebiutowała w teatrze rewiowym “Sfinks”, gdzie szybko zdobyła popularność jako tancerka i piosenkarka. Przyjęła pseudonim artystyczny Anna Ordon na polecenie Karola Hanusza. Jej kariera nabrała rozpędu, gdy przeniosła się do teatru “Wesoły Ul” w Lublinie, gdzie zyskała sławę wykonując piosenki o tematyce żołnierskiej.

Rozmawialiśmy także o jej burzliwym życiu osobistym, szczególnie o tragicznej miłości do reżysera Janusza Sarneckiego, która doprowadziła ją do próby samobójczej i powstania słynnej blizny na głowie. Po licznych zmianach teatrów i występach za granicą, w 1931 roku wyszła za hrabiego Michała Tyszkiewicza, który był autorem tekstów wielu jej piosenek.

Jednakże los nie był dla niej łaskawy nawet po wyjściu za mąż. W czasie II wojny światowej została uwięziona na Pawiaku, a później wywieziona do łagru w Uzbekistanie przez NKWD. Po wojnie, ze względu na zły stan zdrowia, musiała opuścić Polskę i zamieszkać w Bejrucie, gdzie zmarła na tyfus.

Spotkanie było nie tylko okazją do poznania życia i twórczości Hanny Ordonówny, ale także do zrozumienia jej miejsca w historii kultury polskiej i do refleksji nad przemijaniem i tragicznymi losami wielu artystów tamtych czasów. Książka Katarzyny Drogi zyskała przychylność naszych klubowiczów i polecamy ją nie tylko zainteresowanym okresem dwudziestolecia międzywojennego w Polsce.

Na następne spotkanie zapraszamy 10 maja o godz. 16.00.

Marta Szembek

Foto: M. Szembek