PROŃKO Krystyna

Urodzona w 1947 r. w Gorzowie Wlkp. Karierę wokalną rozpoczęła w rodzinnym mieście w zespole „Refleks” z udziałem braci – Wojciecha i Piotra. W 1973 r. wystąpiła na Festiwalu Wokalistów Jazzowych w Lublinie i na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu, gdzie I nagrodą uhonorowano jej interpretacje piosenek „Po co ci to chłopcze” i „Umarłe krajobrazy”.  
   
   
   
W 1975 r. powtórzyła swój pierwszy sukces opolski, otrzymała główną nagrodę za utwór „Niech moje serce kołysze ciebie do snu” (J. Koman, M. Dutkiewicz). Interpretacja ta zdobyła nadto tytuł piosenki roku 1975 w plebiscycie magazynu „Non Stop”.  
W tym samym 1975 r. roku rozpoczęła studia na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach, które ukończyła z wyróżnieniem i w 1979 r. otrzymała tytuł magistra sztuki. W okresie studiów brała udział w pre­stiżowych festiwalach i koncertach oraz w nagraniach kolejnych płyt i kaset, w nagraniach licznych programów TV. Piosenki w jej wykonaniu były stałymi pozycjami najróżniejszych list prze­bojów i plebiscytów, np. radiowej listy przebojów „Trójki” czy telewizyjnego „Studia Gama”, a także Listy Przebojów I programu Polskiego Radia. Śpie­wała kilkakrotnie na Jazz Jamboree. Występowała też na Praskim Festiwalu Jazzowym, w So­pocie, w Cas­tlebar (Irlandia), Dreźnie. Na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu najwyższe trofea zdobywała w latach: 1973, 1975, 1979 i 1987 oraz nagrody w latach: 1980, 1981 i 1986. W 1980 r. została uhonorowana tytułem Piosenkarki Roku. Najbardziej znane jej piosenki to: „Modlitwa o miłość prawdziwą”, „Małe tęsknoty”, „Deszcz w Cisnej”, „Firma ty i ja”, „Czekamy na wyrok”, „Senna Kołysanka”, „Złość”.  
W swym dorobku ma również udział w dużych formach muzycznych; najbardziej znana jest jej rola Kobiety z Osiedla w oratorium „Kolęda Nocka” (Wojciech Trzciński, Ernest Bryll), gdzie śpiewała między innymi „Psalm stojących w kolejce”. Brała też udział w polskich edycjach Good News Festiwal w 1990 i 1991 r. w Katowicach i w 1991 r. w Częstochowie. Pozycję Krystyny Prońko potwierdzają zaproszenia do udziału w imprezach zagranicznych: USA, Niemcy, Kanada, Szwecja. Norwegia, Austria, Anglia, Australia, Czechy, Słowacja, Kuba, Bułgaria, Grecja, kraje byłego ZSRR: Rosja, Ukraina, Białoruś, Litwa, Łotwa, Estonia, Gruzja, Azerbejdżan, Mołdawia.  
Oprócz interpretacji piosenek, Krystyna Prońko zajmuje się także ich komponowaniem. Napisała muzykę do piosenek m. in.: „W samotności”, „Subtelna gra”, „Złość” „Opadają mi ręce”. „Bożek gorzelny”, „Akcja spekulacja”, „Kto nam dał deszcz”, „Uratuj mnie, uratuj siebie”, „Tłukę odbicie w szkle”, „Może pisać to palcem na wodzie”, „Prośba powszednia”, „Byle do brzegu”, „Re­szt­ki piór”, „Pocałuj na dobranoc”, „Pieśń V”, „Okruch opłatka”.  
W latach 1992-95 zajmowała się publicystyką muzyczną i prowadziła autorskie programy radiowe w radiu Kraków, Białystok, Szczecin, Zielona Góra, Gdańsk (programy nocne), a także w radiu „Go” i w radiu „Gorzów” w Gorzowie Wielkopolskim. Miała też autorskie programy w TV Szczecin p.t. „Fono”. Od 1991r. prowadzi własną Agencję Artystyczną P.M.  
Krystyna Prońko nagrywa, koncertuje, produku­je muzykę i imprezy artystyczne (np. festiwal Warta-Rock-Reggae w 1994 r. w Gorzowie Wlkp.) oraz wydaje płyty pod znakiem POWER MUSIC. W 2007 r. z młodymi muzykami z Gorzowa uczestniczyła w nagraniu płyty „Moje miasto”.  
Jej dyskografia obejmuje ponad 50 pozycji. Najbardziej reprezentatywne wykonania znalazły się na płytach wydanych w cyklu „Osobista kolekcja”.  
Obecnie mieszka w Warszawie.  
Strona http://www.krystynapronko.pl lub http://www.pronko.pl zawiera wiele innych informacji związanych z działalnością artystyczną wokalistki i jej dorobkiem artystycznym.