ROBAK Aldona

 Urodziła się 11.04.1958 r. w Poznaniu. Ukończyła Kolegium Teologiczne w Zielonej Górze. Pracuje jako nauczycielka. W 1985 r. debiutowała wierszem na łamach „Nadodrza”. Od 1998 r, należy do ZLP. Mieszka w Gorzowie.  
   
   
   
   
   
   
Wydała tomiki poezji:  
– „Moje wołania”, Gorzów Wlkp. 1993,  
– „Moje ogrody”, Gorzów Wlkp. 1996,  
– „W dolinie czasu”, Gorzów Wlkp. 2002.  
Aldona Robak jest poetką stricte liryczną. W swoich krótkich wierszach, jakby poetyckich muśnięciach, zawiera wrażenia z obserwacji przyrody, doznań literackich, refleksje nad życiem. W jej wierszach dużo dobrego malarstwa i klasycznej muzyki – obie te dziedziny sztuki rodzą w niej wrażenia domagające się poetyckiego kształtu. Cały dorobek kulturowy ludzkości i bogactwo przyrody służą Aldonie Robak do szkicowania widoków, jakie zapamiętała lub chce zatrzymać, do określenia sytuacji lirycznej, do poetyckiej konstatacji urody świata.  
Dwa pierwsze tomy miały w tytule „Moje”, wyraźnie podkreślając subiektywny punkt widzenia. W trzecim świat jest bardziej zobiektywizowany, choć także zawężony, co autorka podkreśla mottem – słowami św. Pawła: „Po części tylko poznajemy”. Tu silniej dochodzą do głosu przemyślenia na temat przemijania życia i następstwa pokoleń. Oddzielny ton wnoszą wiersze zrodzone z fascynacji religią i wiarą w Boga. Wszystkie wiersze wyróżnia wysmakowane poetyckie obrazowanie i często zaskakujące metafory.  
Świat Aldony Robak zawarty jest w poetyckiej przestrzeni łagodności zrodzonej z zasobów kultury światowej, z kontemplacji koloru i dźwięku, ze spokojnego poddania się Bogu.