ZDZITOWIECKI Wincenty
ZDZITOWIECKI Wincenty Urodził się 1.01.1941 r. w Listopadówce w wołyńskie. Zmarł 8.04.2007 r. ...
Urodził się 1.01.1931 r. w Pakości. Zmarł 27.06. 2005 r. Pochowany jest w Zaułku Zasłużonych na gorzowskim cmentarzu, ma tablicę w Alei Gwiazd na Starym Rynku.
Ukończył Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Specjalizował się w projektowaniu wnętrz. W Gorzowie zamieszkał w 1957 r. W latach 1957-1970 pracował jako wykładowca w Liceum Pedagogicznym i następnie w Studium Nauczycielskim w Gorzowie, potem zajmował się wyłącznie pracą twórczą i działalnością na rzecz miasta jako radny oraz w wielu stowarzyszeniach o profilu kulturalnym. W Radzie Miasta Gorzowa zasiadał blisko 30 lat, był prezesem gorzowskiej części zielonogórskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków, działał w Gorzowskim Towarzystwie Kultury, był delegatem do Narodowej Rady Kultury, troszczący się o kulturę miasta uczestnicząc we wszystkich gremiach. Był duszą elitarnego „Stolika nr 1”, nieformalnej grupy mającej decydujący wpływ na życie kulturalne w mieście.
Z jego opiniami liczyły się władze wszystkich szczebli lokalnych.
Zrealizowane projekty wnętrz:
– kawiarnia „Letnia”,
– ośrodek wypoczynkowy „Stilonu” w Lubniewicach,
– klub NOT (obecnie klub „Magnat” w Miejskim Centrum Kultury),
– restauracja „Pegaz”,
– restauracja „Słowiańska”,
– restauracja hotelu „Stilon”,
– restauracja „Woroneż”,
– Biuro Wystaw Artystycznych,
– Centrum Promocji „Stilonu”,
– Klub Myśli Twórczej „Lamus”,
– ośrodek wypoczynkowy „Ustronie Leśne”,
– restauracja „Polonia” we Frankfurcie n. O.,
– ośrodek wypoczynkowy „Stilonu” w Międzyzdrojach,
– wnętrza w budynkach wznoszonych przez „Przemysłówkę” („Gobex”) w Polsce i w Niemczech,
– wnętrza domów prywatnych.
Najbardziej lubił metaloplastykę. Często wykorzystywał metal we wnętrzach, a także projektował liczne bramy, kraty, ogrodzenia ważnych miejsc itp., potem precyzyjnie wykonywane przez artystów-rzemieślników z tej branży, najczęściej braci Karniów.
Inne ważniejsze realizacje:
– brama do Pałcu Biskupiego przy ul, 30 Stycznia,
– ogrodzenie przy fontannie na Starym Rynku,
– mostek w Parku Wiosny Ludów,
– fontanna w Parku Kopernika,
– elementy metaloplastyki w kościele w Dębnie.
Zaprojektował scenografię do sztuki „Anioł na dworcu”, wystawionej w 1966 r. w gorzowskim teatrze w reż. Krystyny Tyszarskiej-Skołudy.
Mieczysław Rzeszewski uprawiał dziedzinę sztuki, w której nie ma wystaw ani wernisaży, nie można kolekcjonować tego typu prac. Ale to właśnie one najczęściej ulegają destrukcji niszczone przy najbliższym remoncie wnętrza. Niewiele prac Mieczysława Rzeszewskiego pozostało nadal w krajobrazie Gorzowa, choć to one wyznaczały oryginalność miasta (wycieczki zatrzymywały się, aby obejrzeć wystrój restauracji „Słowiańskiej”) i miały wpływ na upodobania plastyczne mieszkańców.