ZDZITOWIECKI Wincenty
ZDZITOWIECKI Wincenty Urodził się 1.01.1941 r. w Listopadówce w wołyńskie. Zmarł 8.04.2007 r. ...
Urodził się 25.11.1952 r. Absolwent Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze, Wyższego Studium Fotografii MKiS/ZPAF w Warszawie oraz Wydziału Operatorskiego i Realizacji Telewizyjnej PWSTiF im. Leona Schillera w Łodzi.
Członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Od 2003 r. do 2007 r. kurator Galerii Nowych Mediów w Miejskim Ośrodku Sztuki w Gorzowie Wlkp. Laureat nagrody kulturalnej prezydenta miasta Gorzowa Wlkp. w 1998 i 2004 r. (statuetka „Motyla”).
Przez wiele lat pracował również jako fotoreporter, obecnie zajmuje się fotografią eksperymentalną, instalacją z udziałem fotografii, tworzy video-arty i filmy oświatowe. Jego prace zakupiła Lubuska Zachęta Sztuki Współczesnej.
Wielokrotnie brał udział w dorocznych wystawach Gorzowskiego Towarzystwa Fotograficznego i Gorzowskich Konfrontacjach Fotograficznych.
Wystawy indywidualne:
1981 – Fotografia na chodniku, centrum miasta, Gorzów Wlkp.;
1982 – Fotografia II, Klub MPiK, Gorzów Wlkp.;
1986 – Fotografie: Ściana; Zakaz fotografowania, Galera FF, Łódź;
1994 – Okruchy pamięci, Mała Galeria BWA-GTF, Gorzów Wlkp.,
Galeria Św. Łukasza, Głogów;
1996 – Ślady zwykłych ludzi, Mała Galeria BWA-GTF, Gorzów Wlkp.,
Grodigalerie, Bad Freienwalde (Niemcy);
1996 – Fotografia prasowa, Galeria w Magistracie, Gorzów Wlkp.;
1998 – Fotografia prasowa, Mała Galeria GTF, Gorzów Wlkp.;
1998 – Relikwiarz, Galerie im Schloß, Brandenburgisches Freilichtmuseum, Altranft (Niemcy);
Relikwiarz, Mała Galeria BWA-GTF, Gorzów Wlkp.;
1998 – Ślady zwykłych ludzi, Miejska Galeria Fotografii, Rzeszów;
1999 – Motywy banalne, Galeria ARS, Gorzów Wlkp.;
2000 – Ślady zwykłych ludzi, Muzeum Ziemi Lubuskiej, Zielona Góra;
– Ślady zwykłych ludzi, Galeria Dialog, Kostrzyn n/Odrą;
2005 – Screenphotography, Muzeum Lubuskie, Gorzów Wlkp.,
2006 – Galeria FF, Łódź.
Wybrane wystawy zbiorowe i projekty artystyczne:
1978 – Fotografia studencka (wystawa absolwentów fakultetu fotograficznego), Wyższa Szkoła Pedagogiczna, Zielona Góra;
1998 – I Forum Form Fotograficznych Pinhole Camera (wystawa poplenerowa), Bastion Filip, Kostrzyn n/Odrą;
1998 – Dziedzictwo i współczesność, BWA, Gorzów Wlkp.;
1999 – Wydarzenia – Gorzów’98, Galeria GTF, Gorzów Wlkp.;
2000 – Homoclonus, Sztuka na Granicy, Bastion Filip, Kostrzyn n/Odrą;
2000 – Biennale Sztuki Sakralnej „Sacrum 2000”, BWA, Gorzów Wlkp.;
2000 – Salon Jesienny, BWA, Gorzów Wlkp.;
2001 – Dialog rzeczy, międzynarodowy projekt artystyczny, Muzeum Regionalne, Myślibórz;
2001 – Salon Jesienny, BWA, Zielona Góra;
2004 – Dialog Loci, międzynarodowy projekt artystyczny, Kostrzyn n/Odrą;
2004 – Salon Jesienny, BWA, Gorzów Wlkp.;
2004 – Biennale Sztuki Sakralnej „Sacrum 2004”, BWA, Gorzów Wlkp.;
2005 – Salon Jesienny, BWA, Zielona Góra;
2006 – Salon Jesienny, Galeria BWA Gorzów Wlkp.
Autor zdjęć do albumów:
Gorzów Wielkopolski miasto parków i ogrodów, Gorzów Wlkp. 1999, 2000;
Pomniki przyrody Gorzowa Wielkopolskiego, Gorzów Wlkp. 1997;
oraz wydawnictw reklamowych.
Współautor filmów dokumentalnych
– Wspomnienia z miasta L. Gorzów Wlkp. 2005, w którym Niemcy mówią o Landsbergu – mieście swojego dzieciństwa, które musieli opuścić w 1945 r. (film zrealizowany z Moniką Kowalską i Grzegorzem Kowalskim);
– Wspomnienia z miasta G. – Gorzów Wlkp. 2007, w którym Polacy mówią o Gorzowie, mieście swojego dzieciństwa, w którym zamieszkali w 1945 r. (film zrealizowany z Moniką Kowalską).
Zbigniew Sejwa swą przygodę artystyczną rozpoczął od fotografowania, wiele lat pracował w redakcjach gazet i pism, ale reporterski charakter takiej pracy nie pozwalał na ujawnienie jego plastycznego myślenia i poszukiwań twórczych. W polu jego widzenia zdjęcie istniało nie jako pojedyncze dzieło, a zawsze w zestawie niosąc inne, dodatkowe znaczenia naddane. Takie były wystawy „Ślady zwykłych ludzi” czy „Relikwiarz” W wywiadzie udzielonym Gabrieli Balcerzakowej w 1994 r. („Ziemia Gorzowska” 1994, nr 35) powiedział: Dziś fotografia w sztuce związana jest raczej z rozmaitymi działaniami artystycznymi z budową przestrzeni, której jest elementem, albo którą dokumentuje, z postmodernistycznym „naśladownictwem”. Staje się językiem sztuki, sposobem i środkiem wyrazu.
Z taką świadomością, Zbigniew Sejwa drąży różne problemy współczesności i mówi o nich plastycznymi znakami, mającymi swoje korzenie w fotografii, choć już fotografią one nie są. Przykładem mogą być fotografie naturalnej wielkości drzwi wmontowane w istniejące progi do zniszczonych domów w Starym Kostrzynie. Pracę tę pokazał w 2004 r. w ramach międzynarodowego projektu artystycznego Dialog Loci w Kostrzynie nad Odrą. Na wystawę „Screenphotography” złożył się zbiór 144 obrazów z pulpitów komputerowych różnych ludzi. Obraz, który wybieramy na pulpit swojego komputera, mówi o nas więcej niż sami sobie uświadamiamy – twierdzi Zbigniew Sejwa i udowadnia to prezentując obraz z informacją o zajęciu i wieku użytkownika komputera z tym obrazem.
Ostatnim obszarem poszukiwań Zbigniewa Sejwy są video-arty, czyli wiersze zapisane obrazem, krótkim filmem. Pierwsze zaprezentował w 2006 r.