Spotkanie DKK Ośno Lubuskie

Króliki Pana Boga Grzegorza Kozery to powieść, której akcja  toczy się  w maju 1945 roku.   To powieść drogi, w której wojenni, a właściwie już powojenni wędrowcy  starają się   przeżyć w przerażającym świecie bez prawa i jakichkolwiek wartości. Rzeczywistość, w której przyszło im żyć, to jakby wielki boski eksperyment, w którym ludzie są tylko królikami doświadczalnymi.

Pisarz opisuje  wstrząsające, przerażające  wydarzenia, w których bohaterom  przyszło  walczyć o przetrwanie.  Tak samo jak u Tadeusza Borowskiego, tak i tutaj człowiek stał się katem i ofiarą  w świecie stworzonym  przez faszystowskie Niemcy. Człowiek  został ograniczony  do fizycznych  odruchów: zjeść, wypić, znaleźć bezpieczne schronienie w okrutnym świecie, zaspokoić potrzeby  seksualne.

Bohaterowie: Adam, Halina, Honza, rozbitkowie którzy ocaleli  z wojennej hekatomby  próbują wrócić do Polski. Niemcy skapitulowały, ale wojna się nie skończyła, świat poukładanych wartości  runął,  a bohaterowie  są  świadkami  i uczestnikami  przerażających  wydarzeń  podczas swej wędrówki. Kozera pokazuje,  że w tym  odhumanizowanym  świecie  mimo wszystko człowiek potrafił ocalić  w sobie człowieka. Miłość i potrzeba bliskości  ratuje człowieka daje nadzieję na przyszłość.

Króliki Pana Boga  to ważny głos w literaturze powojennej. Książka ta na zawsze pozostanie w naszej pamięci. Polecamy Bardzo dobra, mocna pozycja.

Teresa Twardowska, członek DKK Ośna Lubuskiego