Spotkanie DKK w Filii nr 2

17 kwietnia 2014 r. w Meksyku w wieku 87 lat zmarł Gabriel Garcia Marquez. Na spotkaniu DKK 19 maja 2014 r. w Filii nr 2 wspominaliśmy tego kolumbijskiego powieściopisarza, dziennikarza i działacza społecznego. Był najwybitniejszym twórcą tzw. realizmu magicznego. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury – 1982r – za „powieści i opowiadania, w których fantazja i realizm łączą się w złożony świat poezji, odzwierciedlającej życie i konflikty całego kontynentu”.

Swoją drogę pisarską rozpoczął w 1955 roku cyklem reportaży pt. „Opowieści rozbitka”i powieścią „Szarańcza”. Po tym debiucie, co kilka lat wydawał kolejne opowiadania i powieści. Jego najbardziej znaną powieścią jest „Sto lat samotności”, która ukazała się w 1967 roku. Dla nas jego opowiadania, to majstersztyk literacki. I jak mówi jedna z klubowiczek, gdy ktoś nie lubi krótkich form, to musi przeczytać, choć z dwa opowiadania Garcii Marqueza, aby zmienić zdanie! „Gabo”, bo tak nazywała go rodzina i fani, był urodzonym gawędziarzem. Uwielbiał opowiadać i z najdrobniejszych sytuacji snuć anegdoty. Te jego anegdoty urastały pod jego palcami jak ciasto – wspomina tłumacz – Carlos Marrodan Cassas. Noblista znany był ze swej przyjaźni z kubańskim rewolucjonistą i dyktatorem w stanie spoczynku, Fidelem Castro.

Pogarszający się stan zdrowia, skłonił pisarza do rozpoczęcia spisywania własnych wspomnień. W 2002 r. Garcia Marquez, opublikował książkę „Żyć, żeby opowiadać o tym”, a w 2004 ostatnią powieść pisarza „Rzecz o mych smutnych dziwkach”. (Jednej z klubowiczek ta ostatnia powieść noblisty skojarzyła się z powieściami japońskiego pisarza Yasunari Kawabata – „Śpiące piękności” i „Tysiące żurawi”). Jak mówi krytyk – Jerzy Bugajski – Gabriel Garcia Marquez jest modelowym pisarzem, bo cieszy go opowiadanie. Zgadzamy się z tym całkowicie!

30 czerwca zapraszamy na spotkanie w Filii nr 2. Będziemy polecać swoje ulubione książki i dyskutować o nich!