Spotkanie DKK w Filii nr 8

Dnia 7 kwietnia 2016 roku spotkaliśmy się w gronie klubowiczów DKK działającego przy Filii nr 8, by porozmawiać o książce Bohumila Hrabala „Piękna rupieciarnia”.

„Bez przerwy pić też się nie da, więc się dokształcałem”. W tym jednym zdaniu wypowiedzianym podczas spotkania z czytelnikami w restauracji Leśna w Kiersku wiosną 1984 roku jest cały Hrabal. Dowcip, przekora i autoironia są to cechy charakteryzujące jego twórczość. „Piękna rupieciarnia” to zbiór 10 niepublikowanych wcześniej w Polsce krótkich tekstów autora tak znanych utworów jak: „Zbyt głośna samotność”, „Jak obsługiwałem angielskiego króla”, „Pociągi pod specjalnym nadzorem” i zapis jego spotkań autorskich.

„Piękna rupieciarnia” i tak już w silnie autobiograficznej prozie tego pisarza zajmuje wysokie miejsce, (opowiadanie „Spotkanie autorskie w restauracji Leśna” i tytułowa „Piękna rupieciarnia”. Tekst „Dandys w drelichach” jest poświęcony czeskiemu grafikowi i przyjacielowi Hrabala Vladimirowi Boudnikowi. Barwny opis prywatnego życia pisarza przeplata się z bogatymi uwagami dotyczącymi jego twórczości. Bez patosu i nadmiernej czułości artysta pisze ciepło o swoich przyjaciołach. Przedstawia szczegółowy opis ostatniego dnia życia Boudnika, gdy oczywiste jest, że przyjaciel odszedł na zawsze, pisarz przyśpiesza potęgując napięcie swojego tekstu, po to by w płomiennych słowach oddać hołd przyjacielowi, artyście, człowiekowi. Inny ciekawy utwór w tym zbiorze to „Czym jest knajpa” (jako odpowiedź cisną się na usta słowa: ulubionym miejscem autora i taka jest prawda). Hrabal wylicza funkcje knajpy, ale głównie czerpie tam (słuchając różnych opowiastek) historie, które opisywał w swoich książkach. „Piękna rupieciarnia” to teksty składające się na „Hrabala portret własny”, dzięki którym poznajemy osobowość tego pisarza i mamy ochotę sięgnąć po inne jego utwory. Hrabal nazywa siebie nie pisarzem ale zapisywaczem – dla którego punktem wyjścia jest rozmowa z innym człowiekiem, obserwacja, świat innych ludzi i zwracanie uwagi na drobiazgi i detale. Wsłuchiwanie się w to co opowiadają w knajpie przy piciu piwa zwykli, prości ludzie i przelewanie tego na papier ukazuje nam Hrabala i jego spojrzenie na świat czyli „Piękną rupieciarnię”.

                                                                                      Opolska Lucyna