Słowiańskie siedlisko
19 grudnia 2024 r., w Ośrodku Integracji i Aktywności, podczas Dyskusyjnego Klubu Książki, dyskutowano o ...
26 września 2008 roku w Gminnej Bibliotece Publicznej w Bledzewie spotkało się aż 12 czytelników, by w ramach Dyskusyjnego Klubu Książki porozmawiać o „Pozłacanej rybce” – powieści, której wcześniej walory doceniły dwa różne gremia jurorskie. Powieść jest bowiem jednocześnie laureatką I miejsca w Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren zorganizowanym przez Fundację ABC XXI – Cała Polska Czyta Dzieciom oraz zdobywczynią tytułu „Książka Roku 2007” w konkursie Stowarzyszenia Przyjaciół Książki dla Młodych – Polskiej Sekcji IBBY. Nagrody przyznane Barbarze Kosmowskiej – autorce książki – nie dziwiły również uczestników i tych starszych i młodych DKK w Bledzewie.; Nagrody dla Pani Barbary według oceny czytelników były w pełni zasłużone . „Pozłacana rybka” to powieść dla młodzieży i o młodzieży stwierdzili starsi czytelnicy, dziewczęta potraktowały książkę jako nowoczesną i zmienioną wersję . „Ani z Zielonego Wzgórza”. Bo chociaż Alicja – główna bohaterka nie ogląda TVN Style czy MTV, nie czyta „Bravo Girl” i innych kolorowych czasopism mogłaby żyć naprawdę i być naszą koleżanką z klasy. Klubowiczów nie dziwił również fakt, iż Alicja – życiowych mądrości szukała w książkach Astrid Lindgren a jej ulubioną i najbardziej zaufaną powierniczką rozmów była jej babcia. Starsze czytelniczki potwierdziły, że gdy zapracowani rodzice nie mają czasu dla swych dorastających pociech często zostają powierniczkami swoich wnuczek a nawet ich koleżanek. Cztery Panie w całości przeczytały „Pozłacana rybkę” dlatego, aby mieć lepszy kontakt z córkami, dwie inne, aby lepiej porozumiewać się za wnuczką, pozostałe bo czytają wszystkie książki Pani Kosmowskiej. Młodzi uczestnicy przeczytali powieść ze względy na postać Alicji. Alicja – przeżywająca swoja pierwszą miłość gimnazjalistka z zasobnego domu, córka kochających się i dobrze sytuowanych rodziców tylko na początku powieści nazywa siebie „Bardzo Rozpieszczoną Jedynaczką”. Później w życiu czternastolatki zachodzą duże zmiany: tato odchodzi do dużo młodszej od mamy atrakcyjnej „Miss Lata”, mama ucieka w pracę, przyjaciółka Sara wpada w dziwne towarzystwo, a jej chłopak poznaje utalentowaną wiolonczelistkę – w takich sytuacjach pomocy trzeba szukać u swoich najbliższych – książka sprowokowała też do rozmów o relacjach rodzinnych wśród uczestników spotkania.
Książka jest bardzo wzruszająca – szczególnie fragmenty dotyczące choroby i śmierci przyrodniego brata Alicji – ale również jest książką optymistyczną, gdyż wskazuje bardzo wiarygodnie, jak radzić sobie z trudnymi sprawami i relacjami miedzy ludźmi, aby były dobre i umacniały więzi rodzinne i środowiskowe. Choć książka ma wiele momentów smutnych to jednak w sumie jest bardzo optymistyczna i mądra – podsumowano zgodnie….
Olga Dziobko