Od zabawy i słuchania do czytania ...
Dnia 19.11.2024 r. odbyły się kolejne zajęcia z cyklu „Od zabawy i słuchania do czytania”. ...
„Akuszerka” Katji Kettu jest przedstawiana jako jedna z najlepszych powieści fińskich wydanych w ostatnich latach. Właśnie ta książka była tematem dyskusji w dniu 24 listopada 2017 roku na spotkaniu DKK działającego przy Filii nr 8.
Jest to historia o miłości, porównywalna do „Oczyszczenia” Sofi Oksanen. Autorka opowiada rodzinną historię swojej babki, która będąc wyobcowaną, osieroconą dziewczyną, w czasie wojny pełni w surowym klimacie Laponii funkcję wiejskiej akuszerki i pielęgniarki (odbiera porody, dokonuje aborcji, leczy ludzi ziołami). „Krzywe Oko” wychowana jest w surowej rodzinie zastępczej. Gdy przez Finlandię przetacza się II wojna światowa kobieta zakochuje się w bardzo przystojnym esesmanie, który jest też fotografem wojennym – Johannesie Angelhurście. By być blisko niego zgłasza się na ochotnika do pracy w obozie jenieckim, w którym stacjonuje Johannes, jako pielęgniarka.
Czy w czasie, gdy świat ogarnięty jest chaosem, a wokół pełno okropieństwa, ludzie są w stanie zapomnieć o otaczającej ich rzeczywistości i zatracić się bez pamięci w uczuciu, które ich pochłonęło? Czy miłość może być antidotum na lęk o własne życie i dodaje sił do walki o przetrwanie? Może jest to zbędny balast, który usypia czujność i sprawia, że jesteśmy jeszcze bardziej narażeni na niebezpieczeństwo niesione przez wojnę? Czy powieść Katji Kettu odpowie na te pytania?
Jest to nietypowa literatura. Bardzo trudna proza, której czytanie wymaga dużego wysiłku i samozaparcia. Ta bardzo brutalna książka przenosi nas w szare, mroźne, surowe, złowrogie, pełne mroku miejsce zwane Fiordem Martwego Człowieka. Książki tej nie polecamy osobom zbyt młodym i zbyt wrażliwym. Trzeba mieć mocne nerwy i siłę by śledzić losy bohaterów. Opowieść nie jest ciągiem wydarzeń chronologicznych, co jeszcze bardzie utrudnia jej lekturę, ale warto podjąć wyzwanie, zadać sobie ten trud i poświęcić czas na jej przeczytanie. Napisana w bardzo brutalnym stylu, który może niektórych razić, ale idealnie odzwierciedla świat w jakim przyszło żyć jej bohaterom. Na pewno na długo pozostanie w pamięci czytelnika, nawet gdyby tego nie chciał.
L. Opolska