STREBEJKO-HRYNIEWICZ Ewa

Urodziła się 28.10.1952 r. w Złotowie. Studia w Pań­stwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby. Dyplom ze scenografii u prof. Zbigniewa Bednarowicza.  
Przygotowała scenografię i kostiumy do ok. 50 sztuk wystawianych w teatrach w: Poznaniu, Wrocławiu, Szczecinie, Gorzowie, Zielonej Górze, Olsztynie, Białymstoku, Legnicy, Katowi­cach, Wałbrzychu, Płocku, we Frankfuncie n. O. i do dwóch przedstawień w Lille we Francji (do 1992 r. wspólnie z Wiesławem Strebejko).  
   
Najczęściej współpracowała z reżyserami Waldemarem Matuszewskim i Krzysztofem Rościszewskim. Za najlepsze swoje projekty scenograficzne uznaje prace do „Ślubu” Gombrowicza w Zielonej Górze (1995) i Poznaniu (1999) oraz do „Don Juana” w Poznaniu (1988).  
Razem z Wiesławem Strebejką przygotowała scenografię do 13 przedstawień w Teatrze im. J. Osterwy (wykaz w biogramie Wiesława Strebejki) oraz samodzielnie w 1992 do baśni „Jaś i Małgosia” w reżyserii Leszka Czarnoty.  
Jest współautorką scenografii do cyklu inscenizowanych filmów dokumentalnych „Receptury klasztorne” przygotowanych dla TVP 1.  
Inną dziedziną artystycznej działalności Ewy Strebejko jest aranżacja wnętrz. Z obiektów użyteczności publicznej wystrój według jej projektów mają:  
– Pałac Ślubów w Gorzowie Wlkp.;  
– Dwie restauracje „Auto-Port”;  
– Sala Marszałkowska PAN w Warszawie;  
– Urząd Marszałkowski w Poznaniu;  
– Urząd Wojewódzki w Poznaniu;  
– wiele mieszkań prywatnych.  
Maluje obrazy olejne, wykonuje pastele i rysunki chętnie kupowane w wielu galeriach. W latach 80-i 90-tych miała kilka wystaw, m. in. we Francji, w następnych latach zrezygnowała z tego typu ekspozycji.