Trochę historii, czyli etapy prac nad projektem

Od początku istnienia Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Gorzowie Wlkp. nie miała odpowiedniej siedziby na miarę jej potrzeb i możliwości rozwoju. Mieściła się w trzech zabytkowych budynkach, wymagających kapitalnego remontu o łącznej powierzchni 1770 m² oraz posiadała 14 filii miejskich. Brakowało miejsca na zbiory, brakowało stanowisk komputerowych i pomieszczeń do organizowania imprez kulturalnych. Ponadto biblioteka nie posiadała odpowiedniego zaplecza do pełnienia funkcji ponadlokalnej w stosunku do 28 bibliotek samorządowych północnej części woj. lubuskiego. Nie dysponowała również odpowiednimi warunkami do koordynacji działań na rzecz promocji regionu i aktywizacji społeczności lokalnych w oparciu o wielokulturowy potencjał. Stanowiło to tym istotniejszy problem, że nie było ośrodka pełniącego takiej roli w regionie. Przenikanie się kultur i tradycji: polskich, niemieckich, romskich, tatarskich i ukraińskich stanowiło o wyjątkowości i specyfice regionu północnej części województwa  lubuskiego.
 
Wieloletnie starania o pozyskanie dla biblioteki nowego funkcjonalnego obiektu nie przynosiły żadnych rezultatów. W 2003 r. nowa dyrekcja WiMBP rozpoczęła starania o rozbudowę siedziby przy ulicy Sikorskiego 107, mieszczącej się w zabytkowej willi. Podjęto prace nad projektem, licząc na wsparcie inwestycji z funduszy strukturalnych po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej. Wiadomo było, że jednym z priorytetów europejskiej polityki regionalnej jest ochrona dziedzictwa narodowego. Dlatego zakładano również w przyszłości kontynuację projektu – II etap, czyli adaptację i renowację zabytkowej willi.
 
Prace nad projektem i przygotowaniem wymaganych załączników, w tym dokumentacji technicznej trwały około dwóch lat.

Bardzo ważne było zrozumienie potrzeby rozbudowy biblioteki przez władze samorządowe. Od samego początku Samorząd Województwa Lubuskiego deklarował udział finansowy w inwestycji. Sukcesem zakończyły się również starania o pozyskanie na ten cel środków z budżetu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Realizacja projektu nie byłaby jednak możliwa bez funduszy strukturalnych.