Walkiewicz Radosław: Maciejewo = Matzdorf

Walkiewicz Radosław: Maciejewo = Matzdorf / [Radosław Walkiewicz ; tł. Agnieszka Lindenhayn-Fiedorowicz]. – Kulice [etc.] : Fundacja Akademia Europejska Kulice – Külz, cop. 2013. – 28, XII s. : il. ; 22×25 cm.

Fragment publikacji:

KOŚCIÓŁ
Pierwsze informacje źródłowe o świątyni w Maciejowie pochodzą z II połowy XVIII w. Ówczesny budynek ryglowy z drewnianą wieżą był filią kościoła w Osinie (Schönhagen) i stał w południowej części wsi, na terenie dzisiejszego folwarku. Świątynię tę wzniesiono prawdopodobnie ok. połowy XVII wieku, o czym świadczy jeden z kielichów mszalnych ufundowany w 1651 r. przez Juliane von Flemming, żonę Hasso Adama. Do 1945 r. patronat nad kościołem mieli maciejewscy właściciele ziemscy.
Dzisiejszy kościół ufundował w 1867 r. Franz Wilhelm KarI, a poświęcił w tym samym roku generalny superintendent Jaspis. W 1902 r., Paul Hasso Tam polecił pomalować wnętrza oraz ufundował wyposażenie: ołtarz, tkaninę ołtarzową, tkane srebrem nakrycie ambony oraz pulpit. W 1906 roku patron kościoła zakupił wraz z matką świecznik wiszący. Z okazji urodzin w 1909 r. syna, Paul Hasso Tam ufundował organy, które poświęcono w pierwszy dzień świąt wielkanocnych 1910 r. Ze środków całej gminy kupiono chrzcielnicę oraz dzban chrzcielny. W 1943 r. z okazji urodzin Tama Wediga von Flemming ufundowano dzwon. Po II wojnie światowej świątynię przejęli polscy osadnicy. W 1946 r. kościół poświęcono pod wezwaniem św. Kazimierza, jako filię parafii rzymsko-katolickiej p.w. Matki Boskiej Gromnicznej w Mostach.
Kościół jest niewielkim budynkiem wzniesionym w formach nawiązujących do tzw. „stylu arkadkowego", występującego w niemieckiej literaturze pod nazwą „RundbogenstiI", który łączył elementy architektury średniowiecznej i wczesnorenesansowej. Kościół wybudowany został z kamienia polnego, starannie obrobionego w narożnikach budowli. Jest orientowany, jednonawowy z prostokątną wieżą od zachodu i wyodrębnionym, pięciobocznie zamkniętym prezbiterium od wschodu. Ściany nawy przepruto otworami okiennymi zamkniętymi półkoliście. Korpus nawowy nakryto dachem dwuspadowym, prezbiterium – pięciospadowym, wieżę – dwuspadowym dachem zwieńczonym smukłą wieloboczną sygnaturką. Wnętrze nawy nakryte jest drewnianym stropem, prezbiterium – sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Pierwotnie wnętrze nawy obiegały drewniane empory, które rozebrano po wojnie.