WARTHMÜLLER Robert

Friedrich Wilhelm Robert Warthmüller (właściwie Müller) urodził się 16.01.1859 r. w Landsbergu nad Wartą w rodzinie robotnika kolejowego Johanna Friedricha Müllera. Tam też ukończył Gimnazjum Królewskie przy Schloßstraße (obecnie Obotryckiej). W 1877 roku rozpoczął studia malarskie w berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych u Hankego i Paula Thumanna. W latach 1881-1882 kontynuował edukację w Kassel, a następnie – do 1884 roku – w monachijskiej Akademii.  
   
 

Służbę wojskową odbył w Armii Bawarskiej, rozbudzając swe zainteresowania wojskowością. Po odbyciu służby wojskowej powró­cił do Berlina i jeszcze przez dwa pierwsze lata pogłębiał umiejętności artystyczne w atelier prof. Ottona Knillego. Stając się artystą niezależnym, zaczął intensywnie malować i wystawiać, co pozwoliło mu wkrótce zająć czołową pozycję w kręgu artystów środowiska berlińskiego. Z wczesnych najbardziej dojrzałych obrazów olejnych wymienić należy namalowany w 1886 roku Der König überall (Wszechobecny król – podczas inspekcyjnej podróży przy zbiorze ziemniaków w Dargomyślu), który stał się pierwszym wielkim sukcesem Warthmüllera. Jego oeuvre pełne wyrazu, prezentowane na jubileuszowej wystawie w Berlinie w 1886 roku, otworzyło przed artystą wspaniałe perspektywy. Znalazło ono również uznanie, podobnie jak i późniejsze kompozycje o tematyce historycznej, u opromienionego europejską sławą malarza Adolfa Menzla (1815-1905).

 
8 sierpnia 1888 roku w swoim mieście rodzinnym poślubił Annę Luisę Wilhelmine z domu Lube, córkę landsberskiego mistrza piekarskiego. Pod koniec 1892 roku wraz z żoną odbył podróż do Paryża. Zapisał się do pracowni J. Lefebvre’a, ucznia L. Cognieta. Po prawie rocznym pobycie w mieście nad Sekwaną powrócił bogatszy o nową wiedzę (poznał impresjonistów oraz ich dzieła) i świeżość wizji artystycznych.  
W 1895 roku objął stanowisko profesora w berlińskiej Akademii, gdzie dał się poznać jako utalentowany pedagog. Zmarł nagle 25 czerwca tego samego roku w Berlinie, po krótkiej chorobie, w wieku zaledwie 36 lat.  
Był kontynuatorem malarstwa historycznego o zabarwieniu patriotycznym. Malował obrazy głównie poświęcone epoce fryderycjańskiej i jej luminarzowi Fryderykowi II jako dowódcy i wybitnemu władcy stulecia. Chętnie przedstawiał sceny o tematyce współczesnej, jak również dotyczące dworu cesarskiego. Podejmował tematy związane z życiem żołnierzy i ludu wiejskiego, jak np.: studium olejne Polska dziewczyna wiejska. Urzekała go także kultura kujawska (olejne obrazy: Stary kujawski chłop, Kujawscy wieśniacy przed kościołem). W jego dorobku artystycznym również odnajdujemy tematy związane z jego rodzinnymi stronami: Motyw z Nowej Marchii (1890), Warta z dryfującą krą (1891). Był znakomitym portrecistą; ulubionym modelem zaś była jego małżonka – symbol szczęśliwej młodej kobiety. Tworzył również dekoracje ścienne ukazujące ówczesne życie Berlina.  
Twórczość uznanego artysty, szczególnie pod koniec jego życia, była podziwiana, a dzieła jego, m.in. kompozycje o humorystycznej tematyce: Najmłodszy rekrut (1889) i Komiczne intermezzo (1895), często powielane w formie drzeworytów reprodukcyjnych w różnych czasopismach.  
Znaczna część prac Warthmüllera pozostaje nadal w zbiorach rodziny, a także w muzeach i kolekcjach prywatnych w Niemczech.