XX-lecie IV LO im. Tadeusza Kotarbińskiego w Gorzowie Wlkp.

XX-lecie IV LO im. Tadeusza Kotarbińskiego w Gorzowie Wlkp. / [red. Małgorzata Biczkowska et al.]. – [Gorzów Wielkopolski] : [s. n.], [2010]. – 98 s., il. (gł. kolor.), 21 cm.

Z historii szkoły:

Już w 1909 roku powstały plany budynku a dwa lata później, czyli w roku 1911 został wybudowany. Mieściła się w nim Szkoła Powszechna nr 3 dla dziewcząt. Gorzów liczył wtedy około 38 000 mieszkańców i potrzeby oświatowe zwiększały się. W czasie I wojny obiekt nie został uszkodzony, podobnie zresztą jak inne okoliczne budynki a na znak zakończenia wojny postawiono w pobliżu armatę. W niezmienionym stanie jako szkoła dla dziewcząt budynek dotrwał do II wojny światowej, niestety wojenne wydarzenia sprawiły, że został bardzo zniszczony. W roku 1950 zdecydowano umieścić tu Liceum Pedagogiczne i Towarzystwo Przyjaciół Dzieci, jednak trudności finansowe i zmiany kadrowe we władzach partyjnych wpłynęły na zaniechanie pierwotnej koncepcji i odsunęły plany o rok. 1 września 1951 roku odbyło się uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego w sali gimnastycznej. Należało jednak najpierw wykwaterować stąd świadków Jehowy, którzy zajmowali budynek. Po inauguracji, Liceum Pedagogiczne przeniosło się na ul. Estkowskiego. Od 1 października 1951 roku w naszym budynku siedzibę miało Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki, czyli dzisiejsze I LO. Od września 1953 roku funkcjonowało tu również Liceum Ogólnokształcące dla Pracujących. Obydwie szkoły mieściły się w tym budynku do września 1958 roku. Jednocześnie miała tu siedzibę szkoła ćwiczeń dla ówczesnego Liceum Pedagogicznego. Od 1 września 1964 roku Liceum Pedagogiczne zostało przeniesione na Rondo. Była tu także część klas szkoły ćwiczeń. Przeprowadzkom nie było końca. W roku szkolnym 1967/1968 Liceum Pedagogiczne wróciło na ulicę Estkowskiego, jest to zresztą już schyłek szkoły, gdyż ze względu na reformy oświatowe zmierzano do likwidacji, a w opuszczonym gmachu utworzono ponownie szkołę ćwiczeń, tym razem dla Studium Nauczycielskiego. Pozostałością po Liceum Pedagogicznym była biblioteka licząca 11800 tomów włączona do wyposażenia Studium.
Regularnie co kilka lat na Rondzie zmieniały się szkoły. We wrześniu 1974 roku został utworzony Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 2 skupiający: III Liceum Ogólnokształcące, Liceum Ogólnokształcące dla Pracujących, sześcioletnie Studium Wychowania Przedszkolnego i dwuletnie Policealne Studium Wychowania Przedszkolnego. W latach 70- tych III LO ulegało stopniowej likwidacji ze względu na zmniejszającą się liczbę uczniów. Od 1 stycznia 1983 roku ZSO nr 2 zostaje przekształcony w Zespół Szkół Pedagogicznych składający się ze Studium Wychowania Przedszkolnego i Studium Nauczania Początkowego. Rok 1986 przynosi kolejne zmiany – tym razem powstaje Studium Nauczycielskie o kierunkach: wychowanie przedszkolne, nauczanie początkowe, a od 1989 roku – również muzyka i plastyka. Budynek został powiększony, dobudowano łącznik zespalający starą szkołę z salą gimnastyczną. Epizodem w dziejach szkoły było powołanie na jej terenie Wojewódzkiego Centrum Wychowania Estetycznego. W 1989 roku Studium Nauczycielskie otrzymało imię Tadeusza Kotarbińskiego. W uroczystości tej uczestniczyła żona patrona – Janina Kotarbińska.
Rok 1990 to kolejne zmiany. W miejsce Studium powstaje Zespół Szkół, w skład którego wchodziły: sześcioletnie Studium Wychowania Przedszkolnego, dwuletnie Studium Nauczania Początkowego, Zaoczne Studium Wychowania Przedszkolnego i Liceum Ogólnokształcące. Od 1991 roku w skład Zespołu Szkół wchodziły już tylko Studium Nauczycielskie im. Tadeusza Kotarbińskiego i IV Liceum Ogólnokształcące.
Proces przekształcania Studium w liceum budził ogromne kontrowersje zarówno wśród uczniów jak i ich rodziców, gdyż odbywało się to w trakcie cyklu nauczania. Uczniowie przyszli do Studium, a kończyć mieli liceum. Mimo protestów kierowanych do władz oświatowych różnych szczebli przemiana nastąpiła i w 1994 roku mury tej szkoły opuścili pierwsi absolwenci liceum, przestał istnieć Zespół Szkół i pozostało tylko IV LO. W tym okresie powstają pierwsze sprofilowane klasy, zresztą trzeba było uczniów do tego gorąco przekonywać. Ostatnim jak na razie etapem przekształceń, który nastąpił w 2002 roku, jest zmiana długości cyklu nauczania z czteroletniego na trzyletni.