Uzdrawianie traumy – relacja z warszta...
17.03.2025 r. odbyły się warsztaty zorganizowane przez Wypożyczalnię Główną Biblioteki Herberta, inspirowane książką Gabora Maté ...
30 stycznia odbyło się kolejne spotkanie członków DKK. Tym razem omawiana była książka Grażyny Jagielskiej „Miłość z kamienia”. Powieść ma wiele warstw. To z jednej strony portret małżeństwa, z drugiej zaś studium samotności zakochanej kobiety, historia totalnego uzależnienia od drugiej osoby, ogromnego poświęcenia i bezgranicznego oddania.
Ta opowieść zaczyna w momencie, gdy Grażyna spędziła już trzy miesiące w klinice psychiatrycznej, gdzie zawiózł ją mąż, by ratować jej zdrowie, a przynajmniej jego resztki. U Grażyny Jagielskiej stwierdzono symptomy stresu bojowego, choć powinna to być choroba Wojciecha. Ale to ona przejmowała cały jego stres i strach, żyjąc w obsesji utraty kogoś bliskiego, ciągle narażonego na śmierć. Wracając do domu z miejsc, gdzie mógł stracić życie w najmniej spodziewanym momencie, korespondent oczyszczał się, zrzucając wszystko na żonę. Mąż Grażyny Jagielskiej jeździł tylko do pracy, ona z obawą czekała w domu, dzwoniący telefon za każdym razem wywoływał u niej lęk. W pewnym momencie okazało się, że najbardziej dotkliwa jest dla niej nie rozłąka z ukochanym, ale wspólnie spędzone miesiące, które wydają się jej „czymś tymczasowym” i jedynie wzmagają niepokój. Taki niepokój odczuwa się tuż przed nadejściem nieuniknionej katastrofy. Jego obecność przy mnie zapowiadała zmianę, której bałam się najbardziej – pisała w swojej powieści.
Ta książka do łatwych nie należy, jest wypełniona po brzegi emocjami. Jagielska pięknie opowiada, prostym, oszczędnym w słowa językiem, pokazuje, jak można uzależnić się od wojny. Warta jest przeczytania i przemyślenia.